ROCZNICA POŚWIĘCENIA WŁASNEGO KOSCIOŁA

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
1. Dzisiejsza, ostatnia niedziela października, w kalendarzu liturgicznym rokrocznie obchodzona jest jako rocznica poświęcenia własnego, parafialnego kościoła, czyli oddania świątyni na wyłączną własność Panu Bogu. Dzisiaj dziękujemy za nasz parafialny wieczernik, w którym gromadzimy się na modlitwie, na liturgii, w którym sprawujemy Najświętszą Ofiarę i inne sakramenty. Tutaj umacniamy naszą wspólnotę z Panem Bogiem i braćmi. Ale
z tym dzisiejszym dziękczynieniem wiąże się też zobowiązanie, abyśmy jako wspólnota odpowiednio dbali o to miejsce szczególnej obecności Pana Boga. Musimy zadbać o to, aby nasz parafialny kościół ciągle piękniał, aby również od strony materialnej był miejscem godnym swego Gospodarza. Jesteśmy to winni również wobec przyszłych pokoleń, które tu po nas przyjdą, aby uzewnętrzniać swoją wiarę i chwalić Trójedynego Boga.

2. W tym tygodniu, w środę, 1 listopada, przypada Uroczystość Wszystkich Świętych. Pamiętajmy, że w tym dniu mamy obowiązek uczestniczenia we Mszy Świętej. W naszym kościele będziemy celebrować Mszę Św. o godz. 18:30. W tę uroczystość uwielbiamy Pana Boga w Jego świętych wszystkich czasów – w ludziach, którzy przeszli przez życie wierni Panu Bogu i Jego przykazaniom. Dla nas są oni drogowskazami na drodze do wieczności na radosne spotkanie z Ojcem w niebie.

3. W tych listopadowych dniach w sposób szczególny pamiętamy też o naszych zmarłych. Niech pamięć ta będzie wyrazem nie tylko naszej kultury, ale i wiary w łączność z tymi, którzy przed nami odeszli do wieczności. Z wdzięczności za trud ich codziennego życia i poświęcenie dla nas, za wszelkie dobro kiedyś od nich otrzymane, zanieśmy im dar modlitwy, a zwłaszcza dar ofiary Mszy Świętej. Dopiero wtedy zaniesione kwiaty i zapalone na grobie znicze staną się wyrazem czegoś, co jest cenne w oczach Pana Boga. W obliczu śmierci i tajemnicy życia wiecznego nie wolno nam posługiwać się pustymi słowami i gestami. Nabożeństwo wypominkowe będzie celebrowane w każdą niedzielę przed Mszą Św. o godz. 12:00 oraz przed Mszą Św. o 17:30 w kościele pw. Św. Antoniego. Kartki wypominkowe są tak przygotowane, że każdy będzie mieć możliwość wybrania w którą niedzielę listopada mają być wspomniane imiona naszych bliskich zmarłych.

4. W czwartek, 2 listopada, we wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, czyli w tak zwany Dzień Zaduszny, w naszym kościele będzie sprawowana Msza Święta w godz. 18:30 w trzech językach. Nie zapominajmy też, że przez osiem pierwszych dni listopada duszom w czyśćcu możemy ofiarować wielki dar – odpust zupełny za pobożne nawiedzenie cmentarza i zmówienie modlitwy w ich intencji oraz spełnienie pozostałych zwykłych warunków, to znaczy: stan łaski uświęcającej, brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, przyjęcie Komunii św., odmówienie modlitwy w intencjach wyznaczonych przez Ojca Świętego.

5. W tym tygodniu przypada też pierwszy piątek miesiąca. Zachęcam wszystkich do skorzystania z sakramentu pokuty w tym dniu od godz. 17:30, zwłaszcza że z daru odpustu możemy skorzystać tylko z czystym sercem, wolnym od grzechów i wszelkich przywiązań. Msza Św. o godz. 18:30, po niej Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa i całonocna adoracja.

6. W pierwszą sobotę miesiąca – 4 listopada, po Mszy św. modlić sie będziemy na różańcu za naszych bliskich zmarłych. Również w sobotę wznawiamy grę w piłkę nożną na sali gimnastycznej w szkole Św. Anny o godz. 19:30.

7. W przyszłą niedzielę – 5 listopada, w kościele w Danii obchodzona jest Uroczystość Wszystkich Świętych. Zapraszam wszystkich żeby się zgromadzić na naszym cmentarzu o godz. 15:00, tam będziemy się modlić za naszych zmarłych.

W TYM TYGODNIU PATRONUJE NAM:
• 4 XI – św. Karol Boromeusz (1538-1584), biskup, znakomity teolog i wielki reformator Kościoła (wspomnienie obowiązkowe).

Bramy piekielne go nie…

Szczęściem jest mieć dom, w którym mieszkają rodzice, rodzeństwo, w którym czujemy się bezpiecznie, do którego można zaprosić przyjaciół. Droga do takiego domu nigdy się nie dłuży. Szczęściem jest mieć kościół, w którym dobrze się czujemy, chętnie się modlimy, karmimy się słowem i sakramentami.
Droga z domu do kościoła i z powrotem jest drogą świętą. Szczęściem jest mieć takiego przyjaciela, w obecności którego czujemy się bezpieczni, jak w swoim domu.
Wspólnota apostołów czuła się bezpiecznie ze swoim Mistrzem.
Nadto jeden z nich, Piotr, otrzymał symboliczne klucze do domu, czyli do Kościoła, oraz zapewnienie, że nawet szatan go nie przemoże. Czyż to nie jest szczęście, że właśnie do takiego Kościoła należymy? Dbajmy o to szczęście! Nie zaniedbujmy bliskich, przyjaciół, wspólnotę wiary, bo to wszystko jest Kościołem, naszym Kościołem, którego bramy piekielne nie przemogą.

„Idźcie i głoście”
Program duszpasterski Kościoła w Polsce