W tym roku święto Miłosierdzia Bożego będziemy przeżywać inaczej niż dotąd ze względu na pandemię i niemożność sakramentalnej spowiedzi i uczestniczenia w Eucharystii. Stąd rodzi się wiele pytań: jak owocnie przeżywać tę Niedzielę Miłosierdzia? Czy otrzymamy łaski obiecane przez Jezusa na to święto?
Zmieniły się zewnętrzne okoliczności celebrowania tego święta, ale nie uległy zmianie warunki do czerpania łask przywiązanych do tego święta, a one są najważniejsze. Nie wiemy i takiej pewności nie mamy, że przyjmując duchowo Komunię św. na pewno dostąpimy łaski zupełnego odpuszczenia win i kar (zresztą nie mamy tej pewności nigdy). Ale jesteśmy pewni, że Bóg pragnie udzielać swego miłosierdzia i doskonale zna ograniczenia, w których żyjemy. Jego radością jest dawać wiele i to bardzo wiele – jak zapewniał św. Faustynę. Bariera, która ogranicza hojność w udzielaniu Bożego miłosierdzia, jest po ludzkiej stronie, a jest nią brak naczyń ufności. To jedyne naczynie, jak mówił Jezus, do czerpania łask.
Co więc mamy robić w tym roku w święto Miłosierdzia? To, co zawsze, czyli starać się o postawę ufności wobec Pana Boga, to jest przyjmować i pełnić wolę Bożą w tych okolicznościach, w jakich żyjemy, w tych ograniczeniach, jakie przeżywamy, w tych wezwaniach, jakie codziennie musimy podejmować. Chodzi nie tylko o postawę ufności wobec Pana Boga, która wyraża się w pełnieniu Jego woli, ale także o postawę miłosierdzia wobec bliźnich, a do tego mamy teraz mnóstwo okazji, zwłaszcza do świadczenia miłosierdzia wobec najbliższych, w posłudze zawodowej, społecznej, na każdym polu ludzkiej egzystencji. Jeśli nie ma możliwości spowiedzi (a takiej najczęściej obecnie nie ma), trzeba obudzać sobie żal doskonały za grzechy i przyjmować Jezusa w Komunii duchowej. A resztę zostawić Panu Bogu. On jako najlepszy Ojciec wie, co komu jest potrzebne, i tego udzieli, jeśli z naszej strony będzie właśnie taka dyspozycja otwarcia na Jego wolę i te łaski, których pierwszy pragnie nam udzielić.
