4. NIEDZIELA WIELKANOCNA

 

  1. Pan Jezus sam siebie nazywa Dobrym Pasterzem, który daje swoje życie za owce. Wypełnił to całkowicie, ofiarując siebie na ołtarzu krzyża. Po swoim zmartwychwstaniu przekazał misję pasterską tym, których sam wybiera, aby ją wypełniali aż po krańce świata i aż do końca czasu. Za chwilę s. Teresa wraz z młodzieżą opowiedzą nam o Ikonie: „Amen”, którą chcieliby zawieź w przyszłym roku do Panamy na ŚDM.
  1. Dzisiaj rozpoczynamy tydzień modlitw o powołania do służby w Kościele. Szczególnie w tym tygodniu prośmy w modlitwach o nowych kapłanów, misjonarzy, osoby konsekrowane. Aby wezwani przez Pana żniwa ochotnym sercem przyjęli powołanie, a także, aby rodziny wspierały tych, których Pan sobie wybrał. Niech błogosławieństwo nowych powołań spocznie również na naszej wspólnocie parafialnej.
  1. W poniedziałek, w uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, pamiętajmy w modlitwach o naszej Ojczyźnie.
  1. W środę przypada święto św. Marka, Ewangelisty.
  1. W czwartek – 26 kwietnia o godz. 1900 na małej Sali odbędzie się spotkanie z panią Ewą Nitaj- Wilczek, która będzie nam przybliżać „Nowoczesną metodę usuwania bólu i stresu”. Tą metodą jest FOTOTERAPIA. Zainteresowanych oraz „z bólem” zapraszamy na spotkanie.

 

W TYM TYGODNIU PATRONUJĄ NAM:

  • 23 IV – św. Wojciech (ok. 956-997), biskup Pragi, misjonarz wśród Prusów, męczennik za wiarę, patron Gniezna i Polski.
  • 25 IV – św. Marek (I w.), pochodzący z Jerozolimy towarzysz wypraw misyjnych św. Piotra i św. Pawła, autor drugiej Ewangelii kanonicznej.

 

 

Zwycięski Pasterz prowadzi owce do duchowego zmartwychwstania

 

Wyjaśnienie tekstów świętych – odsłonięcie obchodzonego misterium: Słowo Boże tej celebracji objawia Chrystusa, Dobrego Pasterza, który oddaje życie za owce. Nikt Mu tego życia nie odbiera. On oddaje je sam (śmierć na krzyżu) po to, by je znów odzyskać (zmartwychwstanie). Całe Chrystusowe życie polegało na oddaniu swego życia do dyspozycji swych owiec. Jezus czyni to z darmowej miłości do człowieka oraz w pełnej wolności, która znajduje swe podstawy w głębokiej relacji z Ojcem.

Wskazanie na życie chrześcijanina przemienionego przez Ducha Świętego: Chrześcijanin w Eucharystii wszedł w Duchu Świętym w relację z Ojcem i Synem – „poznał” Boga (…). Teraz wierzący mogą postępować jak dzieci Boże, tzn. podobnie jak Jezus Chrystus mogą oddawać swoje życie braciom. Zostali obdarzeni przez Ducha Świętego charyzmatem miłości „łaskawej”. To oddawanie swego życia innym jest jedyną drogą do tego, aby żyć – aby duchowo zmartwychwstać (odzyskać życie): „My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci” (1 J 3,14). Miłość jest smakowaniem życia właściwego dzieciom Boga.

 

„Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym”

 Program duszpasterski Kościoła w Polsce 2017/2018